tępieć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Smak tępiał dla prawdziwej piękności, dla życia, co w koło tryskało. Magiczne słowo, którem się otwierają najskrytsze tajniki dusz ludzkich, jeżeli się zaplątało pod piórem, to je zaraz ciężarem swoim przygniatał cały parnas pogański, wieszcz zepchnięty z trój noga przestawał wieszczyć, i tylko się kłopotał, jakby myśli, uczucia, obrazy rodzinne, zrobić na podobieństwo rzymskiego wzoru, w którego powagę wierzył, nie wierząc w siebie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881a. Dzieła. T. 3-4, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.