tabunowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:

(...) TABUN [ukr. < tur.], stado koni bytujące dziko lub w warunkach pierwotnych, najczęściej na stepach. W podobnych warunkach prowadzony był dawniej pierwotny tabunowy chów koni (także w Polsce), utrzymany do dziś, np. w Mongolii (półkulturalna tabunowa hodowla); konie w t. żywiły się trawą, w zimie odgrzebywaną kopytami spod śniegu, dożywiane były sianem; podczas surowych zim i gołoledzi masami ginęły. T. nazywa się też niekiedy w warunkach...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):

Lokalizacja ekscerptu na stronie:

Adres bibliograficzny:

WEP PWN 1962-1970. Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 1-13, Warszawa : PWN

Etykiety gramatyczne poświadczenia:

przymiotnik liczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.