tancbuda

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Urwał, bo czuł, że jest na jakiejś fałszywej drodze. Traktował Prysadną, jak kobietę prostą, pełną jakichś moralnych zasad co do „prowadzenia* się dziewcząt, a brzmiało to czegoś w tej suterynie, służącej za tancbudę, śmiesznie i niewłaściwie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zapolska, Gabriela 1928. Wydanie zbiorowe dzieł. O czem się nie mówi. Powieść, wyd. 2, Warszawa : Lector-Polonia
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.