tarantela

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) melancholijne, miłosne romanse z utkwionym w niedoścignioną dal spojrzeniem jaśniejących cezu; dziewczęta z Castellamare, piękne i brudne jak Wenus, spotkana w chlewie, tańczą tarantelę; miotają się w coraz to szybszych ruchach, graniczących z szałem, i bosemi stopami zwinnie kreślą na ziemi zawiłe arabeski, potrząsając nad głową tamburynem i suchemi uderzeniami akompanjując szalonym pląsom, a w uszach w takt skaczą wielkie złocone kolczyki. W powietrzu, rozkołysanem od nadmiaru...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Blasco Ibanez, Vicente1928. W krainie sztuki, przekł. E. Szenwicowa, Warszawa : Bibljoteka Groszowa
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.