temat-mianownik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) (spółgłoskowy). Zdaniem prof. Safarewicza przyczyną tej różnicy był przycisk: jeżeli padał na samogłoskę -i- w przyrostku, wówczas w oczach zapożyczających owo -i- kończyło temat, który w rezultacie stawał się również tematem-mianownikiem w języku polskim i włączał imię do odmiany przymiotnikowej, np. AntonH-us, więc polskie Antoni, Antoniego. Jeżeli zaś przycisk padał na samogłoskę sylaby poprzedzającej -i-, wtedy -i- stawało się niezgłoskotwórcze, Polak przyswajał łacińskie imię jako rzeczownik zakończony na spółgłoskę palatalną dzięki owemu i, por. np. Greg^orius i poi. Grzegorz...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kuryłowicz, Jerzy (red.) 1974. Studia indoeuropejskie. Études indo-européennes, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.