teoretyczno-postulatywny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wać w dziedzinie, w której zasmakował jako amator? Zapewne, ktoś, kto próbuje jazdy na nartach, może kusić się o wynalezienie nowego i lepszego stylu jazdy, bo wnosi świeżość umysłu (i nóg) nie ogarniętego jeszcze rutyną. Ale żeby mógł to czynić nie tylko na własny użytek i przekonać o tym innych, musi zaprezentować niewątpliwie duże osiągnięcia, a w pracach teoretyczno-postulatywnych — znajomość dotychczasowych stylów uprawianej dyscypliny. O to się jednak zbytnio nie troszczą moi Krytycy, a w szczególności p. Strojnowski. Po co liczyć się ze specyfiką dziedziny, którą trzeba „przewietrzyć“, i jej długą tradycją, wystarczy wiedza psychologiczno-lekarska, wyczucie ducha posoborowej odnowy i pewność siebie w zakresie rozumienia współczesności. A że z tego wychodzą dziwne skutki — dla wesołka chyba...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Więź - Więź (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.