tonacyjność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W ogóle w miarę oddalania się od muzyki klasycznej zwiększa się dowolność interpretacji. Współbrzmienia dysonansowe mogą być traktowane jako chwilowe zakłócenia porządku tonacyjnego, po których oczekuje się powrotu do równowagi i dzięki którym tonacyjność następującego po nich konsonansu będzie tym silniej podkreślona. Ale w nowoczesnej muzyce współbrzmienia dysonansowe mogą być również interpretowane jako swoisty rodzaj akordów, które nie przeciwstawiają się wcale akordom konsonansowym i nie wymagają żadnego rozwiązania konsonansowego. Dość często spotykane u nowszych kompozy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Ossowski, Stanisław 1949. U podstaw estetyki, wyd. drugie uzup., Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.