tragikomiczność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ważne jest to, że „dorobiłem do tej opowieści pointę; i udało mi się zrobić z melodramatu groteskę, a nie było to wcale rzeczą prostą i łatwą”.10 To zdanie odnosi się do prób Grzegorza podejmowanych w celu dorównania swojemu mistrzowi — wujowi Józefowi. Tylko artysta może sprostać tragikomiczności życia. I wuj Józef jest artystą. Wuj Józef, który „pije, żeby się wyrobić dramatycznie, żeby wprowadzić w życie elementy baśniowe”, rzuca błyskotliwe sentencje (w czym stara się wtórować mu Grzegorz, tworzący „odległe asocjacje” i skróty myślowe „dla kompozycji, żeby w jakiś sposób zamknąć zdanie”), zabawia 9 Tamże, s. 139...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rudnicki, Bogdan 1983. Marek Hłasko, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.