trepanator

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Bo nie wszyscy, którzy zjawili się w jednopokojowych progach re- \ dakcji przystępowali od razu do pisma. Przychodzili nieraz tylko popatrzeć, popytać, pokręcić się, zasięgnąć języka. Dla większości z nas, tych z Generalgouvernement, mnóstwo rzeczy w nowej sytfiacji było niejasnych, niezrozumiałych. To, co się ziściło, ziściło się w formie tak niespodziewanej (...). Zostawał więc na polu jeno redaktor „Odrodzenia”, niezmordowany trepanator czaszek, delikatny i budzący zaufanie lekarz, specjalista od wspomnianych powikłań. Dziwny rozmówca, który sam powiadał niewiele, antagonistę swego niezmordowanie wyciągając na słówka, na sądy, na nie kończące się rozumowania, które z uśmiechem brał pod światło, ukazując w nich watę i dziury, i luki...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Koźniewski, Kazimierz 1977. Historia co tydzień. Szkice o tygodnikach społeczno-kulturalnych 1944-1950, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.