trybuński

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) i niesumiennych sędziów. Że dwór (zwłaszcza królowa ze swoim temperamentem) mógł byd doprowadzony do najwyższego stopnia namiętności przeciw człowiekowi, który odstąpił go w myśli, która mu była najdroższa, to naturalne; a prócz tego całe postępowanie Lubomirskiego musiało ich drażnid, każdy krok był wyzwaniem lub ubliżeniem. Ze słów jego stronnika i obrońcy, Kochowskiego, widać jak Lubomirski lubił dad uczuć królowi swoją siłę, i jakie przybierał trybuńskie tony i postawy. Odwołanie części wojska w chwili, kiedy król szedł na wyprawę moskiewską, albo ogłoszenie pospolitego ruszenia przeciw Tatarom, kiedy ci Tatarzy byli sprzymierzeńcami w tej wojnie, to dość żeby kogoś oskarżyć o zdradę stanu i skazać. Dopiero...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.