trzyścieżkowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — w Europie w Niemczech, w Ameryce w firmie Magnacord. Taśmy były ćwierćcalowe, a zapis dwuścieżkowy i „dwuśladowy”: równocześnie zapisywano dwa sygnały. A zatem już tu można szukać początków techniki wielośladowej. Ale właściwym początkiem był zapis trzyścieżkowy. Wprowadzono go na początku lat pięćdziesiątych jako udoskonalenie zapisu stereofonicznego. Na ćwierćcalowej wciąż taśmie zapisywano trzy sygnały: lewy i prawy kanał stereofoniczny z orkiestrą i w środku solistę. Potem z tych trzech śladów robiono dwukanałową „kopię” stereofoniczną, rozdzielając odpowiednio nagranie solisty pomiędzy oba kanały. W takim systemie łatwiej było kontrolować prawidłowy przebieg nagrania...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kominek, Mieczysław 1986. Zaczęło się od fonografu..., Kraków : PWM
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.