ugniot

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ateóczyk. Była epoka, były miesiące w życiu Szekspira, może głównie po rozczarowaniach z czarną damą Mary-Fitton, lady Pembroke (która była dlań tem, czem Armanda Bejart dla starzejącego się Moliera), miesiące czarne, w których czującego się kompletnie „samym wśród ludzi“ poetę przywalał ugniot piołunnie gorzkiego pesymizmu, inferno weltszmeru, spleen beznadziejny, acedja, abulja, anestezja, melancolia attonina cum stupore, rozkład wszelkich zdolności aktywnych, rozprzężenie woli definitywne. Jako twórca i to wielki twórca, i więc diagnosta tych stanów duszy, znał jednak sposoby leczenia się z tych chorości, uwalniania się od nich, spychania ich ze siebie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowaczyński, Adolf 1922. Góry z piasku. Szkice, Warszawa : Nakł. Polskiego Posterunku Wydawniczego „Placówka”
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.