ulica-tunel

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) sza napełniona ruchem — i ruch przedziwny zastygły w kamieniu. Jak łatwo mu się poddać ciągle za nim idąc, śledząc go za tym rogiem, za tamtym, za trzecim — wciąż dłoń wyciąga za siebie i przyzywa ku sobie w głąb swych labiryntów. Rozwija się i przeradza nowym interwałem, ulicą-tunelem, podobną, a inną, balkonem zawieszonym pod niebem, dłonią wysuniętą z okna, zabierającą z parapetu zaspanego kota, mostkiem przerzuconym lekko jak w teatrze, placem ukrytym pośród gęstwy ulic, pustym i czekającym w skupieniu na oczy, które zechcą mu ofiarować ponowne istnienie. Miasto, jak obrotowa scena. Miasto o paru twarzach...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Więź - Więź (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.