uprawianie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) duch naszego czasu, inne powinności, inne dążenia. Ale to, co stanowi główny żywiół jej pojęć i uczuć, to, z czego zaczerpnęła tyle mocy i wdzięku, serdeczność, prostota, wiara w cnotę, wstręt do wszelkiej nikczemności, to jest wieczne i niezmienne, a jej świetny przykład powinien być najpotężniejszą pobudką do uprawiania tak wzniosłych przymiotów. Bo jakaż to nieporównana siła i jak potężny pociąg tćj prostoty od pierwszego do ostatniego listu, czy to w kwiecie wieku i zdrowia chełpi się z pierworodnego swego syna, czy to pod koniec życia z powodu śmierci pana de Louvois moralizuje nad niestałością rzeczy ludzkich, czy karci fałsze i plotki panny du Plessis, czy kiedy jak dziecko daje się uwieść świetnym oszustwom takich winowajców, jak Fouquet albo Pomenars. A ten przecudny...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Koźmian, Stanisław Egbert 1872. Pisma wierszem i prozą. T. 2, Poznań : Księgarnia J. K. Żupańskiego
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.