urzekać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Nie; zwala to na różne powody, baby czarowały, urzekały, dlatego, żeby cała substancya została na dzieci z pierwszego męża; kładły mu próchno z trumien do łóżka; niestety czary nie winne, trzeba było mieć oczy, i kiedy chciał „chłopczyska”, nie dać się otumanić przekwitłymi wdzięki wykłapanej starej baby. Biedny Pa...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.