utonienie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) gorzkiej dumy... Pierwszy raz w życiu doznałam takiego uczucia i niech Bóg broni, żebym go jeszcze doznać miała, bo to było n i e - B o ż e, było grzeszne, choć mimowolne. Milczałam, a szatan pychy nadawał mi złe myśli i wyrazy. Widziałam ich, małych i lichych w swoim utonieniu w codzienności, ze swym zabieganiem i próżnostkami, i dogadzaniem sobie, a nie wierzących w miłość wielką, w zaparcie się siebie i niszczenie myśli Bożej na ziemi - a siebie ujrzałam płonącą miłością, tęskniącą do wszystkiego co wyższe i piękne, z nieugaszonym pragnieniem doskonałości..., a pamięć przeklęcie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Romanowiczówna, Zofia 2005. Dziennik lwowski 1842-1930. T. 1-2, Warszawa : Ancher
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.