wdrabiać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) sierżka — środek przeczyszczający. Gdy jakiś człowiek wałęsa się publicznym traktem bez grosza w kieszeni, i przyłapują go na tern żandarmi, to taki czyn nazywa się „włóczęgostwem“. Ale jeżeli ów ktoś ma w kieszeni książeczkę czekową, wszyscy kłaniają się mu uniżenie — i ten sposób postępowania nazywają „turystyką“. Jeżeli ktoś wdrabia okruszyny chleba do zupy, mówią o nim, że nie umie zachować się przy stole. Ale jeśli kelner poda okruszyny na srebrnym talerzu, wtedy moczenie ich w zupie należy do dobrego tonu — te same kawałki chleba automatycznie zmieniły fizjognomję w chwili, gdy nazwano je „croûtons“...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pitigrilli 1931. Mężczyzna szuka miłości, przekł. Z. Melicka, wyd. drugie, Warszawa : Alfa
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo