wdryfować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) „Koledzy, spraszani na imieniny, przywozili służebnice do pomocy, które w czeluściach gospodarczych raczyły się na własną rękę. Gdy pewnego razu mocno szpetny, ponad czterdziestkę, kocmołuch wdryfował koło godziny trzeciej w nocy między pola stolików brydżowych, unosząc sukienkę i podśpiewując modne wówczas »Karioka—ach!—karioka!...«, bridżowcy oniemieli na razie, po czym buchnęli śmiechem i przyłączyli się do karioki” (Ziele na kraterze)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wańkowicz, Melchior 1972. Karafka La Fontaine’a. T. 1, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.