wewnątrzsubstancjalny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Równoległego terminu homografia używa się rzadko. Jeśli dążymy do precyzyjniejszej definicji homofonii i homografii (w ramach używanego przez nas aparatu pojęciowego, mniej lub bardziej tradycyjnego), to możemy ograniczyć użycie tych terminów w rozmaity sposób. Możemy je zdefiniować jako wewnątrzsubstancjalną identyczność form (identyczność typu w okazach). W takim razie powiemy, że czas przeszły [read] ‘czytał’ jest homografem (ale nie homofonem) czasu teraźniejszego [read] ‘czytam’; że forma stopnia równego przymiotnika red ‘czerwony’ jest homofonem, (ale nie homografem) formy czasu przeszłego czasownika read ‘czytać’; i że forma czasu teraźniejszego czasownika can ‘mogę’ jest zarazem homografem i homofonem jednej z form czasu teraźniejszego czasownika can ‘puszkuję, przerabiam na konserwy’. Możemy również zdefiniować homofonię i homografię...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Lyons, John 1989. Semantyka. T. 2, przeł. A. Weinsberg, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.