wiarowanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Do takich środków umacniających zeznania Borowski zaliczył też „branie na duszę (itp.)”. Jest w ogóle wątpliwe, czy w ówczesnym procesie polskim stosowano przysięgę jako środek umocnienia zeznań. Byłby to znaczny krok naprzód w rozwoju postępowania dowodowego i w odejściu od formalizmu procesowego. Siadów takich zmian brak jednak w zapiskach sądowych. Że „wiarowanie” odbywało się (jak przy przysiędze sakralnej) w formie odpowiedniej formuły słownej (rota), wspomniano już wyżej...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
CzPHist - Czasopismo Prawno-Historyczne (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.