wielodialektalny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) mówiący dialektem „jokającym“ wymawiali znak «jod» na początku słowa jako j, mówiący dialektami „świszczącymi“ — jako dz, a mówiący dialektami „syczącymi“ — jako dż; charakterystyczną rzeczą jest przy tym, że w środku wyrazu te same fonemy oznaczano odmiennie, gdyż tu nie było różnicy między dialektami). Dlatego właśnie zakończyły się niepowodzeniem próby cesarza Chubiłaja na przełomie XIII i XIV w. zmierzające do wprowadzenia dla języków wielodialektalnych (chińskiego, mon golskiego i innych) dokładnych alfabetów fonetycznych na zasadach tybetańskich: alfabety takie mogłyby być przydatne tylko na terytorium jednego dialektu odpowiedniego języka, nie zaś dla całego języka o wyjątkowym rozdrobnieniu dialektalnym (dlatego między innymi u Chińczyków zachowało się piśmiennictwo hieroglificzne, u Mongołów zaś pismo pionowe) ...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zagadnienia 1954. Zagadnienia językoznawstwa w świetle prac Józefa Stalina, tłum. W. Cienkowski et al., Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.