wielokosmiczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) bez końca zaczyna się w niej co innego rozumieć. Tak chyba żyją schizofrenicy, tak chyba żyje Aleksander Marz, tak chyba żyją artyści i wszyscy prawdziwi twórcy. Takie życie wieloludzkie i wielokosmiczne jest męką, która nie ma kresu, chyba że za jej kres uznamy przerwanie jej — przerwanie, ale bynajmniej nie wypełnienie — przez śmierć. Jest coś prawdziwie upiornego w tym nie mającym logicznego końca ruchu nieustających transgresji siebie i transmutacji rzeczywistości, w niemożności zatrzymania tej machiny przekształceń...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Ja­nion, Maria, Rosiek, Stanisław (red.) 1986. Maski. T. 1-2, Gdańsk : Wyd. Morskie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.