wierność-niewierność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) s Nie byłoby tu od rzeczy przypomnieć tezę, którą Georges Mounin rozwinął w swoim szkicu Les Belles infid&les: przekład jest jak kobieta — albo brzydki i wierny, albo piękny i niewierny. A zwłaszcza przekład poetycki. Dowodem Iudith du Bartasa w interpretacji poetyckiej Rafała Leszczyńskiego, jednego z pierwszych, którzy tłumaczyli u nas wiersze francuskie. Inna sprawa, że pod względem tak wierności, jak niewierności Antologia dostarcza mnóstwa wariantów. Istnieje wśród nich i taki, który nazwałbym wiernością-niewiernością, mając na myśli zadziwiająco piękny wiersz, jakim Jarosław Iwaszkiewicz oddał Zorzę Guiraut de Bornelha, brzmiącą niby jeden z liryków z Lata 1932, chociaż oryginał pochodzi z przełomu XII i XIII stulecia...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
RLit - Rocznik Literacki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.