wilijny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) IV Najszczęśliwszy, kto zasiada do biesiady w gronie rodzinnym, przy domowym ognisku; z kim ojciec, matka, rodzeństwo, żona, dzieci, rodzina pożywają chleb powszedni lub świąteczny, którym, według naszych błogosławionych zwyczajów, lubimy dzielić się tak często i hojnie. Wieczerza wilijna jest wtedy prawdziwą uroczystością domową: jakoś nam lepiej, raźniej na sercu i na duszy. Łaska Dzieciątka Bożego, którego narodziny obchodzimy przy srebrzystej 54...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wolski, Włodzimierz 1956. Domek przy ulicy Głębokiej, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.