winowająca

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) I oto na galerii biegnącej górą klasztornej sali ukazuje się triumfujący Mefistofeles, tuż za nim Faust i Ruprecht, który na widok Renaty chce zbiec w dół, lecz szatan go powstrzymuje. Renata w uniesieniu zarzuca Inkwizytorowi, że właśnie on jest głównym winowającą — to on przez swą hipokryzję i żądzę władzy prowadzi Boże dzieci prosto w diabelskie sidła, on sam, walcząc niby z diabłem, jest w gruncie rzeczy jego niewolnikiem! Dotknięty do żywego, ogarnięty wściekłym gniewiem, oskarża Inkwizytor Renatę o grzeszne stosunki z szatanem i rozkazuje wziąć ją jako czarownicę na tortury, a następnie — na stos...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kański, Józef 1968. Przewodnik operowy, wyd. 2, Kraków : PWM
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.