wiosennie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Pan Marjan nie odchodził. Czas upływał ociężale i niewidocznie. Słońce, śmiertelnie ugodzone, opadając bezsilnie ku zachodowi, trysnęło krwią. Pobliską topolę obsiadło stado wron, kracząc wiosennie i niespokojnie. Z lasu poczęły się wysnuwać wątłe jak pajęczyna mgiełki, i pierwsze komary bzyknęły niewyraźnie i obłudnie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krzywicka, Irena 1930. Pierwsza krew. Powieść, Warszawa : Księgarnia F. Hoesicka
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.