wróżbitka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) cyfrowanie nie było trudne. Panie żyły w nieustannej tęsknocie, w ciągłym napięciu nerwów, w oczekiwaniu wiadomości o tym, co leżało im na sercu i wyobrażały sobie, że ten wewnętrzny świat, nie pozostaje w związku z ich życiem codziennym. Atmosfera tajemniczości, głód wiadomości i przekonanie, że świat ich przeżyć głęboko tkwi w nurtach życia wewnętrznego ułatwiały pracę wróżbitkom, które w dwuznaczne niejasne wypowiedzi potrafiły ująć to, co kryło się w świadomości „pięknej pani". Każdy najniepozomiejszy odruch, odezwanie się, czy westchnienie, pozwalały wróżącej odcyfrować „prawdę". Intuicja i doświadczenie Cyganki działały jak promienie Roentgena...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Białas, Stefan 1948. Od Wyżnicy do Aradu. Z życia uchodźców polskich 1939-1945, Kraków : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.