wspólno-gospodarny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) gospodarnych. Bowiem gospodarność jedynie wtedy jest gospodarnością i tylko wówczas spełnia swoje cele i zadania, jeśli jej podmiotem jest gospodarna wspólnota, jeżeli jednostka wie i jest o tym przekonana, że czynionego przez nią porządku nie zmąci ani nie zniszczy druga jednostka, bo gospodarność i porządek jest wspólną sprawą całej społeczności na równi z jednostką zań odpowiedzialnej i odpowiedzialności wymagającej. Nieodzowna jest więc świadomość wspólno-gospodarna, konieczny współudział w gospodarności z drugim człowiekiem, niezbędne wzajemne pod tym względem na sobie poleganie i na siebie liczenie, i nie do pomijania stwarzanie odpowiedniej atmosfery gospodarności, która mogłaby nieraz zobowiązywać bezpośrednio do przedsięwzięć obliczanych w równej mierze na wykonanie podejmowanych zadań, jak i zarządzanie oraz przewidywanie tego wszystkiego, co temu wykonawstwu w całym jego przebiegu powinno by towarzyszyć i mieć w nim swój udział. Gospodarność 75...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Legowicz, Jan 1980. Świadomość współuczestnictwa, Warszawa : KiW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.