współorientacja

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) na siebie samą jest również nie do utrzymania. Jest ono nie do utrzymania dlatego, że teoria ta ujmuje literaturę — w tym wypadku można ograniczyć się do przykładu poszczególnych utworów — jako dialog określonych pozycji znaczeniowych, uzewnętrznionych i utrwalonych w danej formacji tekstowej, wypracowanych częstokroć w rezultacie przetworzenia innych pozycji i w stosunku do nich zorientowanych. Mówiąc o aktywnej współorientacji rozmaitych pozycji w strukturze danego utworu literackiego i zarazem o jego współorientacji względem pozycji usytuowanych „na zewnątrz” niego, nie sposób sprowadzać tego wszystkiego do wzajemnego naświetlania się pozycji „czysto literackich”, gdyż dialogowa konfrontacja może odbywać się co prawda na forum sztuki słowa, ale wyraża się w ścieraniu się racji poznawczych, etycznych, filozoficznych, politycznych itp...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
PHum - Przegląd Humanistyczny (Wa­r­­­szawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.