współradosny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) sto do Ducha św. Boleję nad tym, że nie mam dość nabożeństwa do Matki Najświętszej — myślę, że zawiniły tu ckliwe pieśni i gipsowe figurki — modlę się do Niej rzadko, chyba wezwaniem „Panno wierna” albo obrazem przepełnionej łaską, przelewającej się czary. Widzę Ją przede wszystkim ofiarującą Dzieciątko i otrzymującą zapowiedź ciosu w serce albo współbolejącą — ale chyba i współradosną — pod krzyżem. Czasem modlę się do „zaprzyjaźnionych” świętych: św. Teresy Wielkiej, św. Katarzyny Sieneńi To nie jest eskapizm, bo im głębiej się modlę, tym bliższe jest mi cierpienie ludzkie, na które tylko u Boga mogę znaleźć ratunek...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Znak - Znak (Kraków)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.