wszechbytowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Instynkt solidarności wszechludzkiej czy wszechbytowej posiada bardzo rozmaite stopnie natężenia, które tworzą niby drabinę, sięgającą od ziemi do nieba. U dołu jej spotykamy matkę, która z głodu pożera własne dziecko, albo syna, który zabija ojca, ażeby nie męczył się starością; u szczytu znajdujemy świętego Wincentego a Paulo, który dobrowolnie przyjął galernicze kajdany, albo fakira indyjskiego, który woli umrze6 z głodu aniżeli zabić gołębia...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Prus, Bolesław 1968. Kroniki. T. 18, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.