wszystkość

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) w skłonnościach osobistych lub w charakterze epoki. Główna siła ich natężenia płynie z wiecznych źródeł ducha twórczego, które nabrzmiewają tem mocniej, im bardziej jednostka przestaje być osobnikiem, a rośnie w głąb, ku skojarzeniom i zwikłanióm poza - indywidualnym, wszechludzkim i wszechświatowym. Ku takiemu poczuciu się w sobie przez wszystkość poza sobą biegnie prąd myśli i tęsknoty rosnącego ducha. Ono to cechuje wszelki wiekuisty przejaw twórczy i każdego dzięki takiej twórczości wiecznego człowieka. U kresu zaś tego dążenia jest ko...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Boleski, Andrzej 1922. „Ksiądz Marek” Słowackiego jako dramat „Sprawy Bożej”, Varsaviae : Universitatis Liberae Polonae
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.