wychodni

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wychodni «wyjściowy»: ^punkt wychodni“ Pam. III, 300; „Taki był oigólny rozmów jej punkt wychodni“ M. w o. I, 75; „Wychodnim punktem rozprawy była trwoga“ P. st. II, 8; „Powrócił do swego wschodniego punktu“ Hel. 330; „Punktu wychodniego“ O b. II, 110...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Doroszewski, Witold 1949. Język Teodora Tomasza Jeża (Zygmunta Miłkowskiego). Studium z dziejów języka polskiego XIX wieku, Warszawa : TNW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.