wydorośleć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Właściwie rozmowa była zakończona. Nie bardzo umiałem znaleźć argumenty na korzyść Morowa. Rzeczywiście, trochę długo czekał. Był rok 1928. Pobrali się w 1925. Mówił mi, że czekał, aż wydorośleje — no, bo ja wiem, czy to była metoda?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Makarczyk, Janusz 1959. Kobieta zawsze płaci. Gawędy z mórz i wysp koralowych, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.