wydręczać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wziąłem maszynę na taras, nie ma mowy, aby tu wydręczać tego Dostojewskiego, znów nie to, co trzeba, co sobie postanowiłem był, ale jakbym się ważył, co za piękny letni dzień, Hochsommer, te godziny pełni letniego popołudnia, w których czułem się, odkąd pamiętam, najlepiej, w ich urodzie i radości ze swoim echem melancholii. Mam...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wat, Aleksander 1990. Dziennik bez samogłosek, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.