wąż-ryba

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wiun Czytamy w artykule Pińsk i Pińszczyzna, wydrukowanym w „Przyjacielu Ludu” leszczyńskim (nr 18 z 23X1 1838): „Jest to starożytność, razem palladium Pińska; jest to ciekawość ciekawsza od najciekawszych ciekawości, od paryskiego orangutana, od lwów królewskiego ogrodu, od niedźwiedzi berneńskich. A jednak stworzenie bardzo tu pospolite, tutejsze, oryginalne, i cóż nareszcie — wiun, wąż-ryba, ńiieszkaniec błot i rowów nadprypeckich, ale wiun król wiunów, prapradziad wszystkich, wiun na łańcuchu, gdzieś u jakiegoś mostu będący. Jeśli w prostocie ducha uwierzy kto tej powieści, z jakąż radością pińczuk, który od pradziadów nauczył się tej mistyfikacji, będzie, go wodził po mieście, krążył z nim, chodził, brnaj^po błocie, niby szukając tego mostu i wiuna, z jakim potem pośpiechem, umęczywszy dobrodusznego, powie: Prima Aprilis!”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kaleta, Roman (wyb.) 1980. Sensacje z dawnych lat, wyd. drugie udoskonalone i poszerz., Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.