wężowato-cygański

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) młodzieńczego wdzięku. Obok niego tkwił dziwny młody człowiek w zmiętoszonym polowym drelichu włoskim, upstrzonym brunatnymi cętkami, wyblakłym i nie dopasowanym do wężowato-cygańskiej jego figury, rozkudłany, grubobrewy i jakby nie dogolony, tak czarna, prawie osmalona była jego twarz, włosy zaś, mimo młodego wieku, pełne srebrnych pajęczyn. W wykroju panterkowej bluzy tkwiła obroża Mnierzyka z koloratką. Była to twarz fanatyczna, nerwowa, rzec by można, dzika...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Braun, Andrzej 1982. Rzeczpospolita chwilowa, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.