wściubianie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Przyjrzyjmy się im kolejno, tak, jak stoją według wzrostu, od tego oto najwyższego z lewej strony ponurego rosjanina — Waniuchy, olbrzyma z twarzą — co ani smutku, ani radości nie zna — zamkniętą na żelazny rygiel obojętności. Nikt tam, ani z ciekawości współczującego serca, ani z pijackiego przyzwyczajenia, wściubiania nosa we wszelki duszny swąd, dotychczas Waniusze pod tę kamienną powłokę nie zajrzał. Omijali potężnego mruka wszyscy koledzy z szacunkiem wielkim, jak się omija, unika i słowami nie tyka tajemniczego milczenia trupa...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Żyznowski, Jan 1924. Kamienie ugorne. Powieść, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.