zabłagać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nie chce podać mu ręki. „Moja ręka nie dla jaśnie pana". Wówczas „wpada na szalony pomysł, że jeśli zmusi go do dania w gębę, lody prysną." — „«Daj mi po mordzie» — zabłagał. już nie bacząc na nic... aż wreszcie zakrzyknął: «Daj, psiakrew, kiedy ci każę!»" Dopiero wówczas pada mur dzielącej ich obcości...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sandauer, Artur 1966. Dla każdego coś przykrego, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo