zacuchnąć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) w mieście, które od trzech lat nie słyszało kanonady. Mokomaski — tak się nazywał towarzysz Karola — nie miał zamiaru kłuć bagnetem w wypiętą pierś i oficer pod tramwajem zacuchnął kabotynem. Futerał przy pasku był pusty, rewolwer odnalazł się w spodniach, z szablą oficer nie chciał się rozstać, krzyczał, że nie ma takiego rozkazu, zaperzył się, udawał, że wyrywa ostrze z pochwy i będzie się bronił! — Co robić z tym kiepskim wariatem! — zawołał...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Ważyk, Adam 1956. Mity rodzinne, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.

Sąsiedztwo a tergo