zadręczać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Mrok już dawno opanował miasto. Rozgrzane ciało Seweryna ochwycił poprzez palto i ubranie ziąb dojmujący i pełzliwy. Podobnie nielicznym przechodniom Witan szedł prędko, nie widząc teraz zgoła zamierającej w świątecznym nastroju ulicy. Wwiercała mu się w głowę jedna nieustępliwa myśl, zadręczająca pytaniami: Co zrobi Helena? Co będzie jeść dziś, jutro i pojutrze? Gdzie będzie mieszkać?» Dokąd pójdzie, jeśli Rastawcewa na mocy wyroku sądowego wyrzuci ją na ulicę? Na te wszystkie pytania, jako...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Żyznowski, Jan 1924. Kamienie ugorne. Powieść, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.