zadziwiająco

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wszystko razem wziąwszy, jest to dzieło człowieka zdolnego, któremu nie zbywało ani na talencie, ani na energii w duszy, ani na wyniosłem sercu, i który przeto napisał poemat, jak na samorodnie i instynktem pisany, zadziwiająco dobry. Ale dobry tylko względnie: bo że temu autorowi zbywało na wyobraźni, i (pomimo całej jego erudycyi) na artystycznem wykształceniu i zmyśle, wiec jego poemat, choć sympatyczny przez pięknego rycerskiego polskiego ducha, choć dowodzący zdolności autora nie jednym pięknym ustępem, jest bardzo niedoskonały; jest zaledwo niewykształconym projektem na poemat. Talent zaś auto...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.