zagubianie się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wiańska przemoc zaimków zwrotnych! Jak one z marzonych przezmostów zrucają i snowu w sne ciało ssną. Ciałkają śluzem. Każdy przezmost ześlimaczą. Płyyją i śliiją osnowy. A słowiańskie zagubianie się w szeszególnościach, które nie pozwala widzieć cały; które całę w ssach daje do picia małymi łyczkami; które mnie w mnie zassnuwa i rozpracza w cnach, gubi w knykcia-ach, dropi i topi w każdym wykroju cnego paznokcia-ach! (Paluch, knykcie,...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Falkiewicz, Andrzej 1982. Fragmenty o polskiej literaturze, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.