zajadacz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Prezydował naszym posiłkom Monsieur André d’Hormon, nader dystyngowany starzec, „radca dyplomatyczny i doradca polityczny” w swoim czasie w Pekinie, przy rządzie chińskim, który czterdzieści osiem lat spędził w Chinach (i był, jak głosiła plotka, kochankiem cesarzowej). Jednakże Chiny spłynęły po nim bez śladu, wyglądał jakby nigdy się nie ruszał z Quartier Latin ; znawca serów, zajadacz sałat, wielbiciel Anatola France’a, Zoli, Renana, był Monsieur d’Hormon mocno przygłuchy, co mu nie przeszkadzało z cordialité iście francuską zawiadywać konwersacją. — Kto jest ten pan? — zapytywał dyskretnie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Gombrowicz, Witold 1988e. Dzieła. T. 9. Dziennik 1961-1966, wyd. 2, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.