zakańczanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Był to jeszcze jeden kolejny kawał Kucza czy też młodego Hiża, który chcąc oduczyć Heppena od stałego zakańczania artykułów stereotypowym zdaniem: „I tak się rzecz ma cała”, kazał umyślnie złożyć dwa ostatnie wyrazy jako jeden, by ośmieszyć ten zwrot ostatecznie. Przy oddzielnym stoliku siedzieli aktorzy, którzy stale wpadali tu przed próbą...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Beylin, Karolina 1959. Jeden rok Warszawy 1875, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.