zaprzeszłość

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Kolego! Niejedną butelkę wypiliśmy razem i opowiadałem ci kiedyś różne historie. Na przykład tę o młynarzowej. Ale czy opowiedziałem? Kto to dziś wie. Ja mogę mówić, że tak, ty możesz mi zaprzeczyć albo potwierdzić, ale to opowiadanie, które już wtedy dotyczyło przeszłości, teraz już samo jest przeszłością, dotyczącą zaprzeszłości, a wszystko razem zapada się jeszcze głębiej, głębiej niż ty i ja, choć jedziemy pod górę, choć nogi wyciągasz do nieba i tak cię właśnie pochowam, aby mi się wydawało, że zapadając się unosisz się jednak w powietrze. Wyżej...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mrożek, Sławomir 1974. Dwa listy, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.