zareński

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) mi duszno, patrząc jak nagą ręką najcieńsze ostrza ujmujesz. Jakżeby mi wszystko jaśniej było przy natarczywości głosu, bo takie idee nie dość, choćby wszystkiemi organami duszy potrącić, trzeba przy nich zawisnąć, trzeba je jakoś pocałować, a przeczuwam, że wszystko będę musiał porzucić i przywiozę tylko disiecta membra\ Niczem się gorzej zarazić nie można, jak zareńskim drukiem. Szczęść Boże dalej, tern życzeniem kończę zawsze samotne lektury. Jedno mi zawadza: zespolenie z nową Waszą ziemią. Ona poniewiera sympatyami, puściła gębę na nierząd i co gorsza w tern upodobaniu nieczystości jest nieszczerą, boć niepodobna, aby życie rodzinne, miasteczkowe było tak zaszargane jak publiczne i społeczne. Pytania w części uprzedziłem w liście z Manheinv[...]...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sudolski, Zbigniew (zebr. i oprac.) 1999a. Archiwum filomatów. Listy z zesłania. T. 3. Krąg Franciszka Malewskiego i Józefa Jeżowskiego, Warszawa : Ancher
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.