zatryumfowanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Bo to nie tylko uznanie z jego strony,ale i tryumf nad rywalką, choćby przygodną i choćby taką, z którą się wcale walczyć nie zamierza. Grunt wprawa. Każda przecież tak robi. I Kazia nie mogłaby wyrzec się przyjemności zatryumfowania choć na chwilę nad Zochą. Lubiła Zochę, bo któżby jej nie lubił. Chętnie przyznawała jej wyższość nad sobą, co do urody — bo nie mogła nie przyznać. Ale tym większa satysfakcja, gdy narzeczony takiej Zochy i na nią, na Kazię, zwróci uwagę, błyśnie zębami w uśmiechu, rzuci żarcik zaczepny, nawiąże rozmowę o charakterze flirtu lekkiego i nieuchwytnego. To umacnia w jej sercu nadzieję,...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wiśniewska-Roszkowska, Kinga 1993. Urodzić się kobietą. Cz. 1-3, wyd. 2, Łódź : [s.n.]
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.