zbębnić

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Albo: „A może już pan zbębnił jakiego (pucybuta)“ — czeskie „sehnal“ poucza, że miało tu być: „wynalazł, wytrzasnął“. Po owym „zbębnieniu“ nowe curiosum: „Pijcie tran — odpowiedział 30* 468 PRZEKŁADY...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
RLit - Rocznik Literacki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.