zekrzyć się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) postaci drżeń i drżeń, czyli - według objaśnienia H. Ułaszyna - ze zlaniem się rż> r> z26. Ten sam proces zaszedł w wyrazach zgrzyt (od XVI w.) < stp. skrżyt i zgrzytać < stp. skrźytać < *skrbżitati. Z kolei w grupach spółgłosek bezdźwięcznych nastąpiło analogiczne spłynięcie w rodzinach wyrazowych czasowników krzyć < *krbśiti (//*kruśiti) ‘kruszyć’ (nakrzyć, zekrzyć się, krzyna itd.), w którym „staropolskie kr szyć zostało uproszczone w krzyć, jak i kr szyna - w krzyna, krszta - w krzta itp.”27, oraz chrzcić < stp. krzcić II krścić < *krbstiti, a także w rzeczowniku trzcina < trścina < *trbstina wobec podstawowego, dawnego treść H trześć < *trbstb H *trbstb...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
PFil - Prace Filologiczne (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.

Sąsiedztwo a tergo